Trzy dekady temu muzyczny pejzaż zdominowała subkultura, która narodziła się w deszczowym Seattle — grunge. W swojej esencji grunge był odpowiedzią na elektroniczne brzmienia lat 80., stanowiąc połączenie punkowej surowości i metalowej mocy. Prąd ten zyskał miano fenomenu nie tylko muzycznego, ale i modowego, a jego wpływ odczuwalny jest do dziś.
Znakiem rozpoznawczym grunge’u były przede wszystkim koszule w kratę zakładane na podarte dżinsy lub starannie dobrane T-shirty z logo ulubionych zespołów. Ta idąca w kierunku estetyki niedbałości moda, szybko przekształciła się w globalny trend, symbolizując nie tylko styl, ale również postawę społeczną.
Centrum tego zjawiska stała się Nirvana, z tragicznie zmarłym Kurtem Cobainem na czele. Ten zespół, wraz z albumem „Nevermind”, przetarł ścieżkę dla innych grup takich jak Pearl Jam, Soundgarden czy Alice in Chains. Te kapele łączyły ciężkie riffy z lirycznym, czasami introspektywnym śpiewem, co rezonowało w sercach młodzieży na całym świecie.
Ale grunge to nie tylko muzyka. To także wyraz buntu przeciwko komercji i konsumpcjonizmowi, co przejawiało się choćby w podejściu do mody. W opozycji do popularnych wówczas neonów i lśniących materiałów, grunge promował prostotę i wygodę, co przekładało się na zwykłą flanelową koszulę i stare jeansy. Nawet po latach ten sposób ubierania się uważany jest za wygodny i – co ważne – ponadczasowy.
Kultura grunge’u zainicjowała również dyskusje na temat problemów społecznych, takich jak wyobcowanie, depresja czy uzależnienia. Teksty utworów często pełne były melancholii i frustracji, co znajdywało odzwierciedlenie w duszach słuchaczy. Przez to grunge zyskał opinię muzyki „szczerej”.
Kobiecy wizerunek zainspirowany grungem to często proste sukienki z dzianiny noszone z grubymi rajstopami i ciężkimi butami lub nieformalne spodnie z koszulką i flanelową koszulą. Moda damska zaczerpnięta z grunge była odpowiedzią na oczekiwane przez społeczeństwo piękno i perfekcyjność, skłaniając się ku naturalności i wygodzie.
Grunge pozostaje jednym z najbardziej znaczących zjawisk kulturowych ostatnich dekad. Jego odbiorcy cenią go za prawdziwość, emocjonalną głębię i odmienność, której nie zdołała zmazać komercjalizacja. Trzydzieści lat później nadal celebrujemy te wartości, słuchając płyt z tamtych lat i nosząc dobrze znane flanelowe koszule, które stały się symbolem całego pokolenia.